Werner Velthuis

“Samen kom je verder” 

Zijn ondernemerschap overstijgt het hebben van een bedrijf. Hij leeft het Ondernemen met hoofdletter O. Trots op de regio-ontwikkeling, waarvoor hij zich onverminderd inzet. Of het nu gaat over mensen, gebiedsgevoel, circulariteit of innovatie, hij smeedt er plannen voor. Bij voorkeur samen. Werner Velthuis, eindbaas community-feeling-in-breedste-zin aan het woord.

Dingen doen vanuit mijn eigen overtuiging heeft me altijd gedreven. Daarbij dacht ik niet aan het hebben van een onderneming, maar wàs ik wel altijd al ondernemer. Zelfs toen ik nog voor een baas werkte. Zoals Bert Moormann (Domesta) het zo treffend beschreef, was ik “ondernemer in loondienst”. Ik kreeg ruimte om door te pakken, dingen te veranderen; dat gaf me energie. Ondernemen kun je dan ook gewoon in je werk, maar ook in je persoonlijke leven. Het maakt niet zoveel uit. 

In de jaren voordat ik zelfstandig ondernemer werd, twijfelde ik regelmatig. “Is het niet makkelijker om in loondienst te blijven?” “Hoe is het om geen collega’s meer te hebben?” Er was altijd een reden om de stap niet te nemen. Toen 9 jaar geleden het moment kwam dat er geen reden meer was om het niet te doen, zette ik die stap wel. 

Er kwam zelfstandige verbondenheid met anderen, in goede en barre tijden. Belangrijk, want ondernemen gaat niet alleen over de successen, ook over wat er niet goed gaat. Op jouw briljante idee blijkt niet altijd iedereen te wachten. En dan is het goed als iemand een hand uitsteekt, die je mag pakken. Dat hetgeen je zelf doet, ook uitgaat van een ander. En dat je niets meer hoeft te bewijzen, betekent niet dat de ambitie om onmogelijke dingen te doen, is verdwenen. Er kan vast van alles nog beter binnen mijn werk, maar ik sta er ook graag bij stil wat er allemaal wel goed is. 

Het gaat dus niet zozeer over de ondernemingen die ik heb, maar over het Ondernemen. Wat ik doe is heel divers en dat is leuk. Na bijna 50 jaar hier leven, voel ik me Emmenaar. Mijn drive is het versterken van onze regio, zorgen dat het ondernemen hier verder komt. Dat doe ik met Poenpino voor starters, met Novimotus voor grotere ondernemingen en als deelnemer in ondernemingen. 

In onze gemeente past de maakindustrie en ik span me er graag voor het behoud en de groei hiervan. Het is zo belangrijk om dat arbeidsaanbod vast te houden, zodat ondernemingen en het ondernemerschap zich verder kunnen ontwikkelen.

Zo vind ik bijvoorbeeld dat een bedrijf helemaal niet draait om mij als bedrijfsleider. Als ik een dag er niet ben, gaat alles rustig door. Terwijl als andere collega’s er niet zijn, de belangrijke schakels in het proces, er geen productie is. Het maakt me dienstbaar aan de omstandigheid, waarbij ik de koers uitzet en intussen probeer de collectieve ambitie hoog te houden, van waaruit mensen zelf gemotiveerd samen ons geld willen verdienen. Zodat de leverancier winst maakt, de klant ook, de medewerkers kunnen rondkomen en het bedrijf verder kan. Zo ga ik graag met de mensen om, maar dat geldt evenzeer voor andere bedrijven, onze omgeving, de rest van de wereld. 

MVO is gewoon iets dat heel normaal zou moeten zijn. Ik zeg wel eens gekscherend, dat betekent ‘Meer Voor Ons’. Als ik zorg voor meer energie-efficiënt werken, dan heeft dat impact op onze CO2-voetprint door een lagere energierekening. Heb je een luisterend oor op de werkvloer, waarvandaan meestal de beste ideeën komen, helpt dat mee. Bovendien voelen mensen zich dan gehoord en serieus genomen. Bij maatschappelijk verantwoord ondernemen hoort voor mij dat het mes aan minimaal twee kanten snijdt. Goed voor de omgeving en voor de organisatie. 

Naast verduurzaming, employability en human capital houdt circulariteit me bezig. In de gieterij verwerken we jaarlijks 9.000 ton schroot tot allerhande gietstukken. Met bijvoorbeeld Vepa hebben we een prima uitwisseling: hun restafval persen ze blokjes, die wij smelten en waar we vervolgens onderdelen voor hun producten van gieten . Zo wordt hun afval onze grondstof en vervolgens hun halffabrikaat. En dat op een afstand van een paar kilometer.

Goed contact met gemeente, provincie en andere bedrijven is essentieel. Graag kijk ik voorbij de belemmeringen naar wat daarin allemaal wel mogelijk is. Er zijn voldoende uitdagingen.

Hoewel ik regelmatig hoor dat ik koploper ben op het gebied van impactondernemen en betekeniseconomie, ervaar ik dat niet zelf niet zo. Ik doe alles gewoon vanuit mijn eigen overtuigingen en motivatie. Het is toch apart dat je bijna een rozet opgespeld krijgt als zo werkt. Het is mijn overtuiging dat de bedrijven die niet bezig zijn met verduurzamen, goed werkgeverschap en circulariteit, uiteindelijk afhaken. Wil je Apple of Blackberry zijn?

Voortdurend kijk ik om me heen naar wat er speelt. Want ik weet wel wat als generalist, maar ik heb graag mensen om me heen die op hun gebied sterker zijn. Want samen delen maakt positieve bewegingen sterker. 

Die verbindingskracht zie ik ook binnen Growing Emmen. We zijn geen kantoortoren. We zijn een groep ondernemende mensen, ieder in zijn eigen fase, waarbinnen ieder krachtiger kan worden op basis van gelijkheid. Binnen deze community geldt, dat je iets aan anderen kunt geven. En daar komt altijd weer iets voor terug. Daardoor zie ik mensen, bedrijven en netwerken sterker worden. 

En binnen Growing Emmen heb ik eigenlijk heel veel collega’s. Dus dat waardoor ik me vroeger liet tegenhouden, is er helemaal niet. Op vrijdag neem ik regelmatig afstand van het ondernemen en spreek graag nieuwe en bestaande leden. Dat gaat om gelijkwaardigheid en geeft soms verrassende inzichten. En heb ik zelf iets bij de hand, dan denk ik altijd eerst: wie binnen Growing Emmen kan me daarbij helpen. Er is altijd iemand, ongeacht waarover het gaat. Deze club ligt me na aan het hart en ook daarvoor wil ik me sterk maken. 

Mijn drive heeft ook een keerzijde: ik vergeet wel eens mezelf. Deze zomer heb ik dan ook besloten mijn aandeel in de gieterij over te dragen. De gieterij zit in mijn hart maar mijn hart moet ook blijven kloppen. En eigenaar zijn van een gieterij was niet mijn jongensdroom. Maar toen het failliet ging hebben we het opgepakt. Een intensieve tijd waarin ik mezelf en mijn gezin op plaats twee zette. Na drie jaar laat ik dit los, gietijzer maken kan ook zonder mij. Het geeft mij weer ruimte om verder te gaan met andere bedrijven en initiatieven.

Tekst: José vandeHoef

Foto: Richard Broekhuijzen